Λύγισες πάλι και απόψε... Το βάρος ήταν περισσότερο από όσο υπολόγιζες... Σκοτείνιασες και αυτό σε συνέφερε. Ήρθες στα παράλογα λογικά σου. Εκεί που για σένα είναι ζεστά. Μια αγκαλιά γνώριμη...
Η διαφορετικότητά σου σε ζαλίζει. Πηγαίνεις στο μπάνιο να ρίξεις λίγο νερό στο πρόσωπό σου, μα η θολούρα παραμένει. Είναι εικόνα από τα μάτια σου αυτό που αντικρίζεις ή από το μυαλό σου; Μικρή η απόσταση θαρρείς και ξεκινάς την πορεία σου. Το σπίτι παραμένει η εσωτερική σου αγαλίαση. Μοναχική φιγούρα. Μια σκιά που σε συντρροφεύει, παρανοείς και νομίζεις είναι αληθινή. Ξεκινάς να της μιλάς φιλικά, με τόνο ήρεμο. Δε σε παραξενεύει τίποτα. Απλά αναζητάς να ξεχαστείς... Το πετυχαίνεις. Γλυκιά μου σκιά, πόσα σημαίνεις απόψε...
Να 'σου το φως το πρωινό. Γλιστράει στη φωλιά σου και κλέβει λίγο κρύο. Ήρθε με θετική διάθεση και δαύτο. Θέλει να ζεστάνει ό,τι μπορεί. Το πάθος του για φως σε κάνει να το λυπάσαι στην προκειμένη περίπτωση. Ξάφνου, η σκόνη, σε ένα χορευτικό που θα ζήλευε και το καλύτερο ρωσικό μπαλέτο, κάνει αισθητή την παρουσία της. Συνωστισμός. Με μια γρήγορη και απότομη κίνηση η γρίλια πέφτει. Λες και κλείσανε απότομα τη μουσική. Η σκόνη χάθηκε. Το φως πνίγηκε. Η ανάσα ελάφρυνε.
Στο σκοτάδι όμως που έμεινες,
τι θα σε κρατήσει σε ηρεμία...;
8 σχόλια:
μα ποσο ομορφα γραφεις! πολυ αισθαντικα! μπραβο σου!!!!
καλημερα!
Σε χαιρετίζω και στο δικό σου σπιτικό, D.P. :))
Μια όμορφη μέρα θα σου ευχηθώ, και οι κοφτές ανάσες να γίνουν ελαφριές, σαν πούπουλο που χορεύει με χάρη κι άνεση στους ρυθμούς που προστάζει το αεράκι, τόσο υπό τον ήλιο, που κάνει την σκόνη να λογίζεται κεχριμπαρένια νιφάδα, όσο και στον χώρο που ενδύεται τα καλά του μαύρα.
Σε χαιρετώ και απόψε!
Οι σκέψεις σου συνεχίζουν να καταθέτονται με ωραία γραφή, Damaged Pessimist.. Με νοήματα που υποδηλώνονται επάξια από το ψευδώνυμο που επέλεξες..
Όταν δεν έχουμε βρει μια ισορροπία μεταξύ καθρέφτη και εαυτού, μεταξύ πραγματικότητας και παραμυθιού, μεταξύ θέλω και πρέπει, μεταξύ μυαλού και καρδιάς.. τίποτα δεν μπορεί να ηρεμήσει το είναι μας..
Για ακόμα μια φορά, το κείμενό σου αγγίζει σκέψεις μου! -Είναι όμορφο να το συναντάς αυτό!-
Να είσαι καλά και να έχεις ένα ευχάριστο βράδυ!
Εκφράσου,
Σε ευχαριστώ και πάλι για την ωραία σου κουβέντα ! Να είσαι καλά και με ένα χαμόγελο αγκαλιά !
Lysippe,
Σε καλωσορίζω στο σπιτικό μου λοιπόν!
Και συ να έχεις υπέροχες μέρες και να είναι ένα καλοκαίρι που θα το θυμάσαι για πάντα !
Πολύ ωραίο αυτό που έγραψες !Χαμογέλασα! Χειρίζεσαι ωραία το λόγο σου!
Να περνάς όμορφα !
Paloma,
Ανταποδίδω το χαιρετισμό και χαίρομαι που σε ξαναβλέπω!
Το ψευδώνυμό μου είναι κάτι που δεν έχω καταλήξει ακόμα, αλλά νομίζω, όπως εύστοχα μου λες και εσύ, ότι μου ταιριάζει. Το προηγούμενο μου ταίριαζε καλύτερα, αλλά και αυτό νομίζω με περιγράφει αρκετά...
Ευχάριστο ανάγνωσμα τα λόγια σου, να είσαι καλά !
"Τίποτα δεν μπορεί να μας ηρεμίσει"... Το έγραψες πολύ σωστά...
Αισθάνομαι ωραία όταν πετυχαίνω άτομα που σκέφτονται παρομοίως... Διώχνεται η μοναξιά προς στιγμήν...
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ!
Αγκάλιασε το σκοτάδι και άστο να ενωθεί με εκείνο που έχεις μέσα σου. Γιατί ας το παραδεχθούμε, όλοι έχουμε μια δόση σκοτάδι μέσα μας! Όσο το πολεμάς δεν θα βρεις ηρεμία, αφήνοντάς το όμως θα σου χαρίσει αυτό, και πολλά παραπάνω...!
Έχω παραδοθεί στο σκοτάδι καιρό τώρα... Ούτε εκεί βρήκα το φως μου... Ίσως ψάχνω σε μέρη που παραείναι φωτεινά μέσα στο μαύρο. Ίσως το σκοτάδι να τρομάζει τις σκιές... Αν και τότε, θα έπρεπε να τρέμω και ο ίδιος...
Φιλιά !
Δημοσίευση σχολίου