Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Ναρκοπέδιο

Νύχτα και τραγούδια. Νόημα σε λέξεις και εικόνες που μαρκάρουν πτυχές του μυαλού. Δυσπρόσιτες. Από αυτές που το κλειδί τους έχει χαθεί στις αρτηρίες.

Ένα τρέμουλο που σου θύμισε το πριν. Ένας στίχος που σε ρώτησε γιατί. Μια ψυχή που ήθελε να βγει. Ένα κρασί που δε διήρκησε πολύ. Μια θολούρα να σου κλείνει το μάτι. Όλες οι ιδέες φτιαγμένες από άμμο...

Πόλεμος μέσα και έξω. Προκαλείς και προκαλείσαι... Αντιδράς και είσαι θύμα. Αντιστέκεσαι και δεν αναπνέεις. Μένεις αμέτοχος και γίνεσαι υπαίτιος. Πώς θα το σταματήσεις αυτό; Πώς να το χειριστείς; Το αδιέξοδο είναι μονόδρομος. Η ανάγκη σου παραμένει, μα η αλήθεια σου πεθαίνει σε ένα πεδίο μάχης γεμάτο νάρκες... Όμως, δεν πειράζει, η απώλεια είναι στα σχέδια...

Πότε έρχεται η ολοκλήρωση, άραγε; Πότε πετάς τα όπλα και η λευκή σημαία γίνεται το μόνο σου έμβλημα; Μην το βάζεις κάτω ! Μην υποκύψεις στις δυσκολίες ! Δεν τελειώνει εδώ ! Συνθήματα - αποποιήματα ανθρώπων με τη σωστή έμπνευση. Τι γίνεται όμως με τους λάθος; Αυτούς που δε σταματούν να πεθαίνουν; Εκείνους που η ανάσταση δεν έρχεται μια φορά το χρόνο; Τους λίγους, οι οποίοι έχουν το φοίνικα τατουάζ...;

Ξημερώνει πάλι αύριο... Στη μάχη, λοιπόν...
Στον πόλεμο να μη δύσει ο ήλιος...