Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Το όνειρό σου, η ζωή μου....

Δεν άργησε τελικά... Ήρθε όταν το ήθελες. Δε θα μπορούσες να είσαι πιο ευτυχισμένη. Δε θα μπορούσα να σε φανταστώ αλλιώς... Είναι ένα από τα όνειρα που έγινε πραγματικότητα. Πόσο συχνά συμβαίνει αυτό...;

Τα όνειρα μας τρέφουν. Μας δίνουν δύναμη. Δύναμη που την έχουμε ανάγκη. Χωρίς αυτά το βήμα μπροστά είναι βαρύ. Κι ας μην το καταλαβαίνουμε αμέσως. Η ανάγκη αυτή σου δίνει χαρίσματα. Σε κάνει να φτάνεις μακριά. Πέρα από τα προσωπικά σου όρια. Η δύναμή σου γίνεται ζωή. Πνοή στα πανιά σου. Χαμόγελο στην καρδιά σου. Και αυτό είναι ωραίο... Ωραίο για όλους...

Στο λέει αυτό κάποιος, που τα όνειρά του πέθαναν νωρίς... Δεν πειράζει... Καμιά φορά, τα δανεικά λειτουργούν το ίδιο καλά! Ίσως μια απώλεια δημιοργεί μια χαρά. Δεν ξέρω τι ισχύει στη δική μας περίπτωση. Ξέρω όμως πως με κάνεις να νιώθω... Θα το κρατήσω για μένα... Σςςςςς... μυστικό...

Φεύγω ήσυχα για την ώρα, μην τυχόν σε ξυπνήσω. Θα με μισούσα αν σου χαλούσα το όνειρο... 

Μόνο εύχομαι, 
την επόμενη φορά, 
να αποκοιμηθώ μαζί σου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: