Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Ναρκοπέδιο

Νύχτα και τραγούδια. Νόημα σε λέξεις και εικόνες που μαρκάρουν πτυχές του μυαλού. Δυσπρόσιτες. Από αυτές που το κλειδί τους έχει χαθεί στις αρτηρίες.

Ένα τρέμουλο που σου θύμισε το πριν. Ένας στίχος που σε ρώτησε γιατί. Μια ψυχή που ήθελε να βγει. Ένα κρασί που δε διήρκησε πολύ. Μια θολούρα να σου κλείνει το μάτι. Όλες οι ιδέες φτιαγμένες από άμμο...

Πόλεμος μέσα και έξω. Προκαλείς και προκαλείσαι... Αντιδράς και είσαι θύμα. Αντιστέκεσαι και δεν αναπνέεις. Μένεις αμέτοχος και γίνεσαι υπαίτιος. Πώς θα το σταματήσεις αυτό; Πώς να το χειριστείς; Το αδιέξοδο είναι μονόδρομος. Η ανάγκη σου παραμένει, μα η αλήθεια σου πεθαίνει σε ένα πεδίο μάχης γεμάτο νάρκες... Όμως, δεν πειράζει, η απώλεια είναι στα σχέδια...

Πότε έρχεται η ολοκλήρωση, άραγε; Πότε πετάς τα όπλα και η λευκή σημαία γίνεται το μόνο σου έμβλημα; Μην το βάζεις κάτω ! Μην υποκύψεις στις δυσκολίες ! Δεν τελειώνει εδώ ! Συνθήματα - αποποιήματα ανθρώπων με τη σωστή έμπνευση. Τι γίνεται όμως με τους λάθος; Αυτούς που δε σταματούν να πεθαίνουν; Εκείνους που η ανάσταση δεν έρχεται μια φορά το χρόνο; Τους λίγους, οι οποίοι έχουν το φοίνικα τατουάζ...;

Ξημερώνει πάλι αύριο... Στη μάχη, λοιπόν...
Στον πόλεμο να μη δύσει ο ήλιος...

6 σχόλια:

Damaged Pessimist είπε...

Κική Κωνσταντίνου,

Καλημέρα και καλό μήνα και σε σένα !
Μακάρι να έχουμε όλοι πολλές ωραίες στιγμές και να τις θυμόμαστε !

Να είσαι καλά !

paloma είπε...

Damaged Pessimist,

καλησπέρα και καλό μήνα! Καλώς μας ήρθες! :)

Ενδιαφέρον κείμενο και σκέψεις που σχηματίζουν ιδιαίτερες εικόνες..
Νομίζω πως συμφωνούμε στο κλείσιμο και σε πολλά..
Στη μάχη, λοιπόν.. επειδή αύριο είναι μια καινούρια μέρα!

Καλή συνέχεια και keep writing!

Damaged Pessimist είπε...

@Paloma,

Καλώς σας βρήκα !

Στη μάχη ! Με τη θετική σου ενέργεια, εσύ δε χρειάζεσαι ούτε όπλα :)

Καλό βράδυ !

paloma είπε...

Καλό παράδεισο Damaged Pessimist!
Θα μου λειψεις! :'(

Ανώνυμος είπε...

Μπηκα μετα απο χρονια στη μπλογκογειτονια, ετσι για να δω το παλιο σου ιστολογιο...
Τον ανεμουλη μου και με εβγαλε εδω...
Δεν μπορω να το πιστεψω απο χθες πως δεν θα φυσας πια γαμωτο...
Δεν μπορω...
γραφω μια μαλακια που δεν θα διαβαστει ποτε...ειμαι θυμωμενη...
θα θυμαμαι παντα το χαμογελο σου αγορι μου...
παντα την θετικη σου αυρα...
θα μας λειπεις...
με αγαπη θα σε μνημονευω...εφυγες πολυ νωρις γαμωτο...πολυ νωρις...

Καλο Παραδεισο Ανεμουλη μου...
Φυσα εκει ψηλα στους ουρανους...

Μια νεραιδα...

Prisoned Soul είπε...

Πόσο πολύ μου λείπεις...
κοίτα, γύρισα στο παλιό μου το γνώριμο όνομα
μου πάει νομίζω περισσότερο

Όσο και να προσπάθησα δεν μπόρεσα να γράψω κάτι για σένα...
πού θα πάει όμως θα τα καταφέρω

σου άξιζαν πολλά γλυκέ μου ανεμούλη,
το λιγότερο που μπορώ να σου δώσω είναι λίγες λέξεις...