Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Γίνε άφθαρτος...

Μπροστά στην αλήθεια χάνεσαι. Νομίζεις δεν μπορείς να την επιδιώξεις. Μα, αλλιώς σε έχει μάθει η ζωή. Με πάθος και θάρρος να πορεύεσαι σκορπίζοντας κάθε ανάγκη στους ορίζοντες. Να είσαι από γρανίτη σμιλευμένος. Άφθαρτος ..

Ωραίες στιγμές γεμίζουν το μυαλό σου, ζωντανεύοντας σκιές. Σκιές που δε χάθηκαν στο φως. Ζεστές σκιές, της συντροφιάς. Δεν τις φοβάσαι δαύτες... Παίζετε μαζί. Σου θυμίζουν άλλες εποχές. Χθεσινές και πιο πριν. Σου δίνουν κουράγιο, δύναμη, ενέργεια, αγάπη. Ίσως, λίγο ξεχασμένες έννοιες. Έννοιες, εικόνες... Οι σκιές παίρνουν χρώμα. Γίνονται φιλμ σε μια κάμερα που γράφει άπειρα καρέ. Μια λήψη όμως. Δε συγχωρεί...Στιγμές που γίνανε τραγούδια, ποιήματα, ταινίες... Στιγμές... Υπάρχουν και άσχημες, αλλά, αν δεν υπήρχαν, πώς θα εκτιμούσες τις καλές; Χρειάζονται λοιπόν, μην παραπονιέσαι.

Σσσσσς τώρα, ησύχασε. Νιώσε την ανάγκη της ψυχής να δημιουργήσει παρελθόν που θα αξίζει να σε συντροφεύει. Τάισε το μυαλό σου στιγμές που θα απαθανατίσει για πάντα. Γίνε το καλό, που ξέρεις πως υπάρχει... Μην εγκαταλείπεις. Υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για να μην το κάνεις. Όλες αυτές οι στιγμές στο θυμίζουν ανά πάσα στιγμή.

Διάλεξε και πάλι το δύσκολο δρόμο...
Δεν κουράστηκες στα εύκολα;
Γιατί ξέρεις πως είναι εύκολο να εγκαταλείψεις.
Νιώσε τη ζωή να γίνεται δική σου ξανά...
Δε θα χάσεις...